امـشبـ هـیچـی نـمے خـوآهـم !

نـه آغـوشـتـ رآ

نـه نـوازش عـآشقـآنـه اتـ رآ

نـه بـوسـه هـآے شـیریـنتـ...

فقـطـ بـیـآ

مےخـوآهـم تـآ سحـر بـه چشـمـآن زیبــــایتـ خیـره بـمــآنـم

هـمیـن کـآفـی استـ

بـرآے آرامـش قلبـــ بــی قـرآرم

تـو فقـط بـیــآ . . .

چگونه دست دلم را بگيرم ودر كنار

دلتنگيهايم قدم بزنم

در اين خيابان

كه پر از چراغ و چشمك ماشينهاست

...نه آقايان:

مسير من با شما يكي نيست

از سرعت خود نكاهيد

من آداب دلبري را نمي دانم

شاگردی از استادش پرسید: عشق چست ؟

استاد در جواب گفت: به گندم زار برو و پر خوشه ترین شاخه را بیاور اما در هنگام عبور از گندم زار، به یاد

داشته باش كه نمی توانی به عقب برگردی تا خوشه ای بچینی...

شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت.

استاد پرسید: چه آوردی ؟

با حسرت جواب داد:هیچ! هر چه جلو میرفتم، خوشه های پر پشت تر میدیدم و به

امید پیداكردن پرپشت ترین، تا انتهای گندم زار رفتم.

استاد گفت: عشق یعنی همین...!

شاگرد پرسید: پس ازدواج چیست ؟

استاد به سخن آمد كه : به جنگل برو و بلندترین درخت را بیاور اما به یاد داشته باش

كه باز هم نمی توانی به عقب برگردی...

شاگرد رفت و پس از مدت كوتاهی با درختی برگشت .

استاد پرسید كه شاگرد را چه شد و او در جواب گفت: به جنگل رفتم و اولین

درخت بلندی را كه دیدم، انتخاب كردم. ترسیدم كه اگر جلو بروم، باز هم دست خالی

 برگردم .

استاد باز گفت: ازدواج هم یعنی همین...!

و این است فرق عشق و ازدواج ...

تو بهشتم جنگ می شه منتهی به جای نارنجک

نون خامه ای پرت میکنن!

.

.

.

همونطور که انسان قادر نیست خودش ،خودشو قلقلک بده

چون مغز درک میکنه که این کار  خودشه!!!

بیشعورها هم بنده خداها نمیفهمن بیشعورن!!!

.

.

.

یه زمانی از محبّت خار ها گُل میشدن

الآن دیگه از محبّت گُل ها هم هار میشوند….

والّـــــــا…..!!!!

.

.

.

.

دُخترا تا وقتی لاک ِ ناخنشون خـُشک نشُده
کاملاً بی دفاع ُ بی خَطَرن...

ه نام خدایی که... نگاه مهربانش را از همان روز ازل... بدرقه ی راهم کرد...

...و لبخندش کافیست... برای تاب آوردن تمام پاییز ها

همیشه نفس هایم دلتنگند...دلتنگ خدایی که...همین نزدیکی هاست... و همیشه هست...

از خودم چیز زیادی نمیدانم...شاید فقط این سه نقطه ها...که بار بغض هایم را به دوش می کشند...

...خوب می شناسند مرا...زمانی خداوند همسایه ام بود

این حوا برای آسمانی ماندنت تمام سیب ها را یک تنه چید
کاش "آدم" بودی

پ.ن1:

بخدا قسم نسبت به کسانی که آنان را به خود وابسته میکنیم...

مـــسئـواــــــــــیـیــــــــــــم ...

پ.ن2: پیاده تا کربلا...لیاقتی می خواهد...التماس نور ...رفیق عزیزم...

پ.ن3: خدایا خودت نجاتم بده...!

پ.ن4: تراشکار ماهری شدم...بس ک جای خالی ات را برای دلم بهانه تراشیدم...

پ.ن5: گاهگاهی سفری کن ب حوالی دلت...شاید از جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد...

پ.ن6: با این اوضاع شمارش آرا بد بختی چهارسال آینده مان هم رسما تضمین شد!!

به خدا بگویید :

زمستانش سرد نیست...

جمع کند این تکرار فصل ها را...

من در تابستان هم از بی وفایی

دندان به دندان ساییده ام...

تمام بهانه هایم

از تو شروع می شود

از تو و نگاهت

خنده های بی مثالت...

و حرف هایی که از لبهای تو شروع می شود...

از تو چه پنهان

گاهی...

دلم برای داشتنت پر می کشد

و گاه برای تو فقط دلم شور میزند

دل است دیگر...

این واژه ى کوچک و کوتاه گاهى به وسعت یک دریا برایت دلتنگى می کند...

پ.ن1:خدایا ... خودت کمکم کن...

پ.ن2:خدایا عاشقتم....

پ.ن3:بالاخره بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم و اصرار خانواده و بقیه تصمیم گرفتم برم اردو...امیدوارم فردا خوش بگذره...

پ.ن4:دارم عاشق میشم کم کم....بذار دستاتو تو دستام...عزیز هر دم عزیز هر دم...(عاشق این آهنگتم مازیار..!)

.

 پروردگارا اشکهایم را از من نگیر، تنها همدم تنهایی من هستند ...

پ.ن1:

تنهایی را دوست دارم زیرا بی وفا نیست...

تنهایی را دوست دارم زیرا تجربه کردم...

تنهایی را دوست دارم زیرا خداوند هم تنهاست...

تنهایی را دوست دارم زیرا در آن کسی نیست ک دروغ بگوید.....نارو بزند....

تنهایی را دوست دارم...

پ.ن2:نمیبخشمشون...هیچ وقت...

پ.ن3:خدایا نمیدونم دارم تقاص کدوم گناهمو پس میدم...اما باید خیلی بزرگ باشه ک داری باهام اینجوری رفتار میکنی...

تو هم مث بنده هات...دیگه برام فرقی نداره...

 

پ.ن4:چرا یکی رو نمیفرستی این زمین رو نجات بده؟!آدماش دارن زیادی کثیف میشن....زیادی!